De beeldtaal van veel van het werk van Wes Magyar draait om de figuur. Hij vindt het figuur, vooral het gezicht, een eindeloos inspirerende basis voor zowel zijn formele als conceptuele ideeën. Zijn werk verkent verschillende persoonlijke en sociale kwesties, variërend van familie tot politiek. Onlangs richtte zijn artistieke project zich op de mythe van het individu en onze tegenstrijdige afhankelijkheid van elkaar op, zowel persoonlijk als op macroniveau. Naarmate onze symbiose met technologie evolueert, worden sommige hiaten tussen individuen, gemeenschappen en culturen minder duidelijk en minder betekenisvol. Naarmate het individu mondialer wordt, neemt ook de impact van onze acties toe. Op het moment dat de façade van het individu begint af te brokkelen houden we vast aan het ideaal dat het individu zelfgemaakt en zelfonderhoudend kan zijn. Zijn schilderijen, op hun eigen manier, proberen dit idee te bekritiseren.