In mijn werk verbeeld ik de wereld waarin ik leef. Mijn ervaringen en gedachten maak ik tot een visueel verhaal waarbij het gevoel de boventoon voert. De interactie tussen wat ontstaat en mijn gedachte(n) is heftig en qua techniek divers. Ik bekommer me niet om de mate van abstractie of figuratie.

Schilderen beschouw ik als een dialoog met het onbewuste, een zo intuïtief mogelijk uitdrukken van emotie en gevoelens. De rol van het verstand blijft van secundair belang zoals het actieve verstand van een slaapwandelaar voor wie dromen en waken dooreenlopen.

Schilderen is een taal, eigen aan het onbewuste die door iedere toeschouwer op intuïtieve wijze kan worden verstaan.