De primitieve stijlschilderijen van Dariusz Labuzek zijn inherent figuratief, maar hun naïeve beelden zijn overwegend ontwerpgericht, hebben een illustratieve kwaliteit die is gebaseerd op een abstracte schilderkunstige esthetiek. Deze combinatie van abstractie en ontwerp maakt zijn foto’s zo overtuigend, zijn figuren gemaakt als vaten om te worden gevuld met texturen, kleuren en ideeën, prachtige composities die samenspannen om ons verlangen naar esthetisch mooie objecten te voeden. Met het voeden van een zeer sculpturale gevoeligheid – mogelijk geïnformeerd door zijn opleiding als architect en filmmaker – herhaalt Labuzek dezelfde motieven in zijn schilderijen, maar elk beeld is volkomen anders, zijn uitgangspunt is de relatie tussen schilderkunstige concepten zoals textuur, kleur, lijn en vorm; Dit spel over ideeën geeft hem de ruimte om te ontdekken hoe we een schilderij, de diepte en nuance van materiaal zien, evenals het potentieel dat het heeft om te manipuleren hoe we het beeldvlak bekijken. Sommige van zijn figuren zien eruit als koperen of collage-achtige uitsparingen, de rest is meer illustratief van aard.