Restauratie stoomlocomotief 'de Kikker'
De SS 657 is de oudste Nederlandse rijvaardige locomotief. De kikker werd gebouwd in 1901, door de Machinefabriek Breda. Met haar gifgroene kleur en springerige rijgedrag kreeg ze 'de kikker' als bijnaam. Bij de vorming van de Nederlandsche Spoorwegen in 1918 werd de locomotief ook ingedeeld, en bleef deze daar tot 1952 in dienst. Sindsdien heeft het toestel verschillende functies gehad en meerdere restauraties ondergaan. Inmiddels in beheer van Museum Buurtspoorweg, legt de kikker vele baantjes af tussen Haaksbergen en Boekelo.
Om dit stukje geschiedenis te behouden wordt het vuurtuig nu volledig gerestaureerd. De ketel en de vuurkists, maar ook het schilderwerk worden hersteld en gereconstrueerd.
Geschiedenis Locomotief 'de Kikker'
In het begin van de vorige eeuw kreeg de Staatsspoorwegen behoefte aan sterkere rangeerlocomotieven. Men liet bij de Machinefabriek Breda tien locomotieven bouwen. Door de Centrale werkplaats Tilburg en Zwolle werden de vervolgseries gebouwd. Men deelde de locomotieven in in de SS serie 650-680.
De kleur van de locomotieven was gifgroen met een zwart-wit biezenpatroon op de tenderbakken, cilinders en achterzijde van het machinistenhuis. Tevens waren de randen van het machinistenhuis en tender met een zwarte bies afgezet. De locomotieven kregen al snel de bijnaam Kikker door het springerige gedrag tijdens het rijden. Bij de vorming van de Nederlandsche Spoorwegen in 1918 werd de serie ingedeeld in de NS serie 8100. In de loop der jaren werden de locomotieven verbouwd door de watertender en de kolentender te vergroten.
Ze bleef nog tot 1952 in dienst bij de NS. Als laatste depot had ze Roosendaal en werd in 1952 verkocht aan de VCS in Roosendaal. Hier verbouwde men haar door de schoorsteen in te korten en het machinistenhuis te verlengen aan de achterzijde en werd met nummer 3 in dienst gesteld. Na deze verbouwing ging ze rangeren met bietenwagens tussen de suikerfabriek en het NS station. De inzet bij de VCS duurde tot 1964. Door bemiddeling van de toenmalige voorzitter van de MBS werd de lok in 1968 aan de MBS geschonken. Op 17 juni 1968 werd de lok van Roosendaal naar Hengelo overgebracht.
De uiteindelijke restauratie werd pas in 1973 gestart. Na een restauratieperiode van 14 jaar werd de lok op 17 juni 1987 feestelijk in dienst gesteld. Ze kreeg weer haar originele nummer 657 en gifgroene uiterlijk terug. De lok heeft in 1988 een nieuwe ketel gekregen die werd gesponsord door Stork Ketels in Hengelo. Sindsdien heeft ze al vele baantjes gereden tussen Haaksbergen en Boekelo. Ook is al te gast geweest bij diverse andere evenementen en musea in het land. De lok heeft in 2001 een nieuwe linker cilindergietstuk gekregen. De oude was door corrosie vorming tussen frame en cilinder gescheurd. De lok is met haar groene uiterlijk en blinkende stoomdom een mooie verschijning in het Twentse landschap.
De Kikker: Deze restauratie is met een bijdrage van € 40.000 mede mogelijk gemaakt door het Prins Bernhard Cultuurfonds. Een gedeelte hiervan is afkomstig uit het Appie Baantjer Fonds, een Cultuurfonds op naam dat is gericht op het ondersteunen van de restauratie van mobiel erfgoed.
