Marc Mulders tentoonstelling Bloem en dier
Het atelier van Marc Mulders (1958) is een stal te midden van een veld vol wilde bloemen. Schilderend in de deuropening zoemen de bijen en fladderen de vlinders om zijn ezel heen. Mulders noemt zijn tuin my own private Giverny, een verwijzing naar de beroemde tuinen van Claude Monet, een groot voorbeeld voor hem. In zijn pasteuze, haast abstracte olieverfschilderijen volgt hij de loop van de natuur om hem heen. “In de lente en de zomer snuif ik de geuren op. In de herfst schilder ik met de echo van die bloemenpracht in mijn hoofd. En in de winter word ik gedreven door het verlangen naar de nieuwe bloemen die zullen opkomen op mijn akker”, aldus Mulders. Gemeentemuseum Den Haag brengt met een kleine overzichtstentoonstelling in het Berlage kabinet een eerbetoon aan de 60-jarige Mulders.
Schilder, aquarellist, fotograaf en glazenier Marc Mulders, een van de belangrijkste kunstenaars van zijn generatie, wordt dit jaar zestig. Gemeentemuseum Den Haag grijpt deze gelegenheid aan om een dwarsdoorsnede van zijn oeuvre te laten zien. Binnen Mulders’ oeuvre is expressieve schilderkunst altijd belangrijk geweest en er spreekt een grote fascinatie uit voor de thema’s leven en dood.
Die thema’s komen voornamelijk tot uitdrukking in zijn schilderijen van bloeiende en verwelkte bloemen, en levende en dode dieren. “De laatste jaren heeft zijn werk een interessante ontwikkeling doorgemaakt”, licht directeur Benno Tempel toe. “Je ziet een steeds grotere toepassing van ornamentiek en je kunt goed zien dat hij ook is beïnvloed door niet-westerse kunst. Wat ik ook boeiend vindt aan Mulders is dat hij, als gelovig persoon, in de helende kracht van schilderkunst gelooft.”
Marc Mulders, Bloemen schedel, 2018, 50 x 40 cm, collectie T. Sas
Mulders werkte in eerste instantie in de hectische binnenstad van Tilburg, maar voelt zich veel beter op zijn plek in het boerderijatelier op het landgoed Baest waar hij tegenwoordig werkt. Waar hij in Tilburg bloemen kocht en bestudeerde wanneer ze in een vaas stonden, hoeft hij nu alleen maar om zich heen te kijken. Zo ziet hij niet alleen een close-up van een bloem, maar ook het vergezicht boven de akkerbloemen. Dat vertaalt zich ook in zijn werk.
Een verftoets functioneert niet langer als de weergave van – bijvoorbeeld – een bloemblaadje. Het gevoel, het licht, de kleuren, alles komt erin samen. En dat doet sterk denken aan het werk van zijn grote voorbeeld Monet. Tijdens dit eerbetoon aan Mulders worden de voorbereidingen getroffen voor een grote tentoonstelling over Monet in het najaar van 2019. Tempel: “Het is een fijne manier om alvast in de stemming te komen. Maar deze kleine tentoonstelling staat absoluut op zichzelf.”
