Keuze van de redactie: (hyper)realistische schilderijen

Kijk weer mee met de keuze van de redactie, met deze keer een selectie aan (hyper)realistische schilderijen!

Snow Girl

Danguole Serstinskajais een wereldwijd toonaangevende drybrush-schilder uit Litouwen met een hyperrealistische stijl. Door olie op papier aan te brengen met een droge kwast weet zij nauwkeurige voorstellingen van landschappen, mensen en dieren te maken. De techniek resulteert in kunst met een duidelijke toongradatie, hyperrealistische details en contrast.  

Brouwersgracht Amsterdam

Igor Shterenberg ziet zichzelf als ‘foto-realist’ en maakt prachtige voorstellingen van hartje Amsterdam. Zijn voornaamste inspiratiebron is Johannes Vermeer, wiens liefde voor het schilderen van stadstaferelen hij deelt. Shterenberg: “Ik ben vooral geïnteresseerd in het straatperspectief, in de lucht die je omarmt en alles met leven vult, of dat nou een melancholieke avondstemming is of een koele bries die de belofte van verandering met zich meebrengt. Wanneer ik een thema kies, ga ik op zoek naar zowel herinneringen die mijn hart en ziel geraakt hebben, als naar harmonie en een prachtig uitzicht.”

Poesha

De autodidactische Tjalf Sparnaay is dé Hollandse meester in hyperrealistische schilderijen. Hij staat er bekend om interessante voorstellingen weer te geven van alledaagse objecten, zoals zijn beroemde gebakken eieren. Nu doet een unieke kans zich voor: bovenstaand werk ‘Poesha’, een vroeg werk van Sparnaay, is te koop. Een kat ligt diep te slapen op een Griekse zuil met een tros druiven naast zich. Op het eerste gezicht is het een klassiek beeld - maar dan komen de vragen naar boven. De druiven moeten onderdeel zijn geweest van een groter stilleven. Heeft de kat het eten opgegeten en is hij toen in slaap gevallen? Hoe is het hem gelukt om in de eerste plaats bovenaan de hoge zuil te komen? Een typisch realistische Sparnaay met een knipoog naar het surrealisme.

Tuoro sul Trasimeno

Ook Kees Oosting verwijst in zijn realistische schilderstijl naar het surrealisme, zo loopt er in het straatje op zijn schildering ‘Turoro sul Trasimeno’ een giraffe voor de huizen langs. Oosting: “Tuoro is een klein stadje aan het meer. Ik kom daar al jaren. Het stadje is vooral bekend omdat hier in het verre verleden Hannibal is verslagen door de Romeinen. Hannibal is bekend omdat hij met zijn olifanten over de Alpen trok. Je zou dus symbolisch een olifant in de straat verwachten. Waarom dan een giraffe? In dit straatje staan vooral hoge smalle huizen en daar vind ik een giraffe mooier in passen. En een olifant vond ik te voor de hand liggend.”

Campbells

Leo Wijnhoven besloot het Campbell soepblik van Andy Warhol maar eens te openen. Wijhovens werk gaat over sociale, economische, politieke en wetenschappelijke ontwikkelingen in onze postmoderne wereld. Onder andere de massaconsumptie staat vaak centraal in Wijnhovens schilderijen. Zijn werk gaat om bewustzijnsverandering in plaats van een persoonlijke expressie, daarom gebruikt Wijnhoven een breed scala en stijlen met het realisme als basis. 

Loonse & Drunense Duinen, Roestelberg

Louis van der Linden schildert waarheidsgetrouw, maar het schilderen blijft een factor en het materiaal blijft zichtbaar. Het realisme werd voor de schilder een ambacht waarin hij het avontuur miste. Elk schilderij is voor hem een persoonlijke verkenning van onderwerp en materiaal. Landschappen en architectuur weet hij als verstilde werelden te presenteren. Klik hier om meer over Van der Linden te lezen in een interviewartikel.

Bekijk de kunstenaarspagina’s voor meer informatie over de werken en kunstenaars.

Afbeelding header: Jose Luis Alvarez Velez – ‘Sad day on Benidorm coast’