Interview Norti Art: Onderdeel van het grote geheel
https://onlinegallery.art/nl/nortiart/a-wedding-day/Fotografie was voor de Amsterdamse kunstenares Norti Kowalski lang de belangrijkste uitingsvorm: om een moment van schoonheid te koesteren en even vast te houden voor de tijd er korte metten mee maakt. ‘Frozen in time/flowers on ice’ heet een van haar fotoseries: weelderige bloemenpracht vastgelegd in bijna abstracte close-ups of juist als een doek van oude meesters. Anderhalf jaar geleden ging Norti weer schilderen, nu niet meer om een herinnering vast te houden maar juist om lós te laten. Ze is geïnspireerd door kunstenaars als Robert Longo, Anselm Kiefer, Hilma af Klint, Georgia O’Keeffe en Barnett Newman, maar ziet zich los staan van kunststromen en maakt zelf intuïtieve abstracten. Met krachtige kleuren en vormen, en daar tussenin de kern, vol leven, vrijheidsdrang maar ook verbondenheid met alles wat ons omringt. Haar werk is onder de kunstenaarsnaam Nortiart tentoongesteld in Amsterdam.
- Hoe is kunst voor u begonnen en gegroeid?
Al heel jong voelde creativiteit als een houvast. Rond mijn dertiende kocht ik van zakgeld schetsboeken. Ik ging tekenen, met potlood, krijt, inkt, toen al materialen onderzoekend. Achteraf gezien vluchtte ik ook voor de werkelijkheid van een wereld die ik niet goed begreep. Door het heel vroege verlies van mijn moeder, op mijn negende, wist ik niet helemaal waar ik thuishoorde. Klein kind in een grote wereld. Ik las graag science fiction en sprookjesboeken, over een andere wereld met zoveel verhalen en mogelijkheden. Het was een zoektocht naar onze plek op aarde, en dat werd ook een rode draad in mijn latere werk. Waar hoor je bij, dualisme, moet je links of moet je rechts, hoe nietig is een mens in de kosmos en toch als onderdeel van het grote geheel, en van de natuur. Dáárvan is bijna iedereen nu ook wel doordrongen, door corona. De invloed van de pandemie komt op dit moment terug in mijn schilderijen. Het is ruimtelijk werk, met donkere vormen en daartussen toch kleur en het licht. Kleur is voor mij heel belangrijk. Het is energie, het is warm en staat voor kracht. Kleur komt bij mij van binnenuit. Het is ook een boodschap: blijf de kleur zien.
- Hoe is de fotografie tot stand gekomen?
Dat kwam naast het schilderen. Ik drukte zwart-wit foto’s af in mijn eigen doka en heb vaak fotografie gebruikt toen ik op de sociale academie zat. Fotografie werd steeds meer een interessante en creatieve manier om mijn gedachten te koppelen. Ik heb toen een opleiding gedaan in Utrecht in mixed media, ook een opleiding Adobe Photoshop en sloot me aan bij het collectief ‘Storm Galerie’ in Amsterdam. Mijn werk hing daar permanent. Ik heb met modellen gewerkt, jaren kunstles gegeven aan kinderen en jongeren en was jurylid bij fotocompetities voor jongeren. Steeds meer full-time, waardoor ik minder tijd had om te schilderen. Dat heb ik nu dus weer opgepakt.
- Wat is het werkproces?
Ik schilder elke dag in mijn atelierwoning in Amsterdam. Het verfmateriaal ligt gewoon op mijn lange tafel en zodra ik wakker ben kan ik beginnen. Ik werk op dit moment klein, op A3-A4, niet alleen met penseel maar ook met mijn handen op papier en doek. Altijd met acryl, dat droogt snel zodat de volgende laag er op kan. Vaak laat ik de verf lopen onder een kraan. Het is heel opwindend te zien wat het effect is en het is heel vrij, het ‘stroomt’ in meer dan één opzicht. Die basis werk ik dan verder uit, ook met inkt, in lagen en glad en ruw met strepen als tegenwicht. Of ik zet een vorm neer en daarna de kleur die erbij hoort. De titel valt me meestal achteraf in en laat me zien wat er voor me speelt. Zoals ‘Fly away’ gaat over het weg willen vliegen van de beperkingen door de pandemie, en ‘A special place’ over de levensbron. Wat betreft de fotografie, voor de bloemenseries vries ik bloemen in, net voor het moment van vergankelijkheid, en fotografeer het resultaat met tegenlicht. Tijdens het werken luister ik naar muziek of naar de vogels in mijn tuin.
- Waar staat ‘kunst’ voor?
Het is een passie die ik niet kan missen in mijn leven. Een uitdaging, een bron van energie en een bevrijding. Als ik schilder voel ik me lekker. Het helpt steeds dichter tot de kern te komen van wie je zelf echt bent. Vaak door het afpellen van lagen, als bij een ui, en nog altijd op zoek naar dat stille ‘middenpunt’ waar niets is en toch alles. Die zoektocht zal wel nooit ophouden. Als kunstenaar een beeld scheppen uit chaos en dat ook op anderen te kunnen overbrengen, daar gaat het voor mij over.
