Interview met Sacco van Munster - Kunst als therapie

Sacco van Munster uit Borne pakte de penselen voor het eerst op tijdens een herstelperiode toen hij rond de veertig was. Het schilderen werd een uitingsvorm die zou blijven. Hij werd lid van een schildersclub en maakt nu bijna twintig jaar levendig, figuratief werk met acryl op linnen. De onderwerpen zijn uiteenlopend: landschappen, raceauto’s, dieren, portretten - vaak karikaturaal. ‘Ik houd van variatie,’ zegt de kunstschilder.

Kleurrijke doeken, heel zonnig werk. Waar staat schilderen voor, en hoe werkt u?

Ik schilder naast mijn gewone dagtaak, op het atelier van Harry Davina in Borne waar wordt gewerkt met diverse kunstvormen. Ik ga elke week naar het atelier en geniet van het schilderen, je komt er van tot rust door de aandacht die je erbij nodig hebt. Daaraan draagt ook de omgeving bij. Ik woon in het hart van Twente, Borne is een rustig dorp met mooie stukjes natuur. Ik haal mijn ideeën uit mijn omgeving en uit wat ik op internet tegenkom, en ga naar exposities om te zien wat anderen allemaal maken. En natuurlijk zijn kunstenaars als Van Gogh een groot voorbeeld, voor het voeden van ideeën.

Wat betreft de uiteenlopende onderwerpen die ik kies: ik houd gewoon van afwisseling. Ook het formaat verschilt. Mijn kleinste werk is een drieluik van 5 bij 5 centimeter per doek, mijn grootste werk honderd bij honderd centimeter. Gemiddeld werk ik tijdens drie sessies aan een doek. Soms schilder ik in opdracht en ik stel mijn werk tentoon, en verkoop het, op kunstmarkten en ook via kunstverenigingen. Een belangrijke drijfveer is het contact. Ik ben graag onder de mensen en een compliment krijgen voor je schilderij is fijn, ook de wetenschap dat jouw werk bij iemand aan de muur hangt.

U geeft zelf workshops, hoe kwam dit tot stand?

Ik heb me aangemeld voor een ‘slingerbeurs’, in Hengelo, waar je iets kunt vragen of aanbieden. Ik ben er gaan staan om workshops schilderen aan te bieden en word nu ook gebeld door verenigingen die me vragen of ik weer een workshop kan komen geven. Ik ben auto-didact, heb mijn eigen vorm gevonden; kunst heb ik niet van huis uit mee gekregen. Ook daarom vind ik het geven van workshops zo leuk. Dit doe ik nu sinds drie jaar. Het is heel mooi om te zien hoe mensen het schilderen ontdekken. Soms zeggen ze: ik kan helemaal niet schilderen. Dan zeg ik, je gaat gewoon meedoen. Na afloop van de workshop zijn ze dan verbaasd dat zíj dat hebben gemaakt. Dat inspireert.

Contact: Sacco van Munster