Fotografe Francesca Woodman was al op jonge leeftijd zeer getalenteerd
Tegenwoordig worden de selfies van jongeren niet zo snel als kunst beschouwd. Francesca Woodman was echter op 13-jarige al erg behendig met een professionele camera. Zij maakte al op jonge leeftijd verbazingwekkende artistieke portretten van zichzelf. Dit werd daarentegen door zowel haar leeftijd als de tijd waarin ze dit deed niet als vanzelfsprekend beschouwd.
Francesca Woodman - Self portrait at thirteen (Italië, 1972) Francesca werd in 1958 geboren in Denver, Colorado. Haar gave was geen dom geluk te noemen. Buiten het feit dat ze een geboren talent was, werd ze ter wereld gebracht tussen de kwasten en verfpotten te midden van een getalenteerde kunstenaarsfamilie. Francesca’s moeder was keramist en beeldhouwer en haar vader schilder en fotograaf. Ze reisden veel door Italië wat ervoor zorgde dat ze de taal vloeiend sprak en de omgeving een inspiratie vormde voor haar werk. Francesca gebruikte in de meeste foto’s zichzelf als onderwerp. Vaak uit gemakszucht, omdat ze toch altijd beschikbaar was, zo stelde zij. Ze was in deze zelfportretten in een oneindig onderzoek naar representatie, gender, seksualiteit en lichaam. Dit toonde zij vooral op een surrealistische en duistere manier. Een uiting waarbij zij vaak eerder een witte gedaante voorstelde dan een mens van vlees en bloed. Deze wazigheid in haar beelden zorgde ervoor dat zij verdween in haar omgeving, alsof ze opging in het niets. Dit effect vergrootte ze door gebruik te maken van zowel een lange sluitertijd als zwart-wit techniek in de foto’s. Ze werkt haar foto’s, ofwel op immens groot formaat, of juist op kleine bescheiden formaatjes uit. Toch zorgen de kleine formaten ervoor dat, zodra je ernaar kijkt, je ernaar toe gezogen wordt.
Francesca Woodman - House (1975 - 1976)
Francesca Woodman - House (1976) De foto’s representeren echter niet Francesca zoals zij in het echt was. De camera vormde voor haar een perfect transformatiemiddel. Eigenlijk hield zij ervan om zich te verkleden als Alice in Wonderland. In haar dagboek schreef ze zelfs over ‘mooie peperkoek poppetjes, chocolade truffels, perziksnoepjes en bramentaartjes’. Een heel contrast dus met haar mysterieuze, donkere zelfportretten. Echter was zij niet gelukkig genoeg met haar artistieke en drukke bestaan in de bewoonde wereld. Ze beroofde zichzelf namelijk van haar korte, maar artistieke leven in 1981 op de jonge leeftijd van 22 jaar. Vanaf vandaag is de expositie ‘On Being An Angel’ met foto’s van Francesca Woodman te zien in Fotografiemuseum Foam te Amsterdam. De naam van de tentoonstelling duidt op de vergelijkbare titels, met ‘Angel’ in de naam, die zij vaak aan haar werken of fotoseries gaf. Er zijn 102 foto’s uit de 5 ‘’periodes’’ van haar leven te zien: het beginstadium, op de kunstacademie (Rhode Island), in Italië, in MacDowell Colony (als haar tijdelijke kunstenaarsverblijf) en haar tijd in New York.
Francesca Woodman - Untitled (MacDowell Colony, 1980)
Francesca Woodman - Untitled (Italië, 1977 - 79)
Francesca Woodman - Untitled (MacDowell Colony, 1980) Momenteel is ook de tentoonstelling 'We may have met before' over Chinese hedendaagse fotografie te zien in Foam Amsterdam.
