Performances, schilderijen, sculpturen en ruimtelijke installaties. De Belgische beeldend kunstenaar Ante Timmermans (1976) uit zich in verschillende disciplines, maar wordt vooral als tekenaar gezien. Van kleine schetsen die ontstaan als notities in een schetsboek tot monumentale landschapstekeningen: een soort ‘mindmaps’ met een focus op de stad, landschap en architectuur. Het resultaat is een poëtische, maar tegelijkertijd kritische reflectie op de absurditeit van de maatschappij. Timmermans is gefascineerd door (verborgen) systemen zoals de sociale systemen van steden en de politiek. De tentoonstelling van Timmermans in het GEM, museum voor actuele kunst, is met opzet geen retrospectief, maar toont met terugkomende beeldmotieven en sleutelwerken Ante’s hoofdthema’s en gaat de dialoog met de ruimte aan. Tekenen is voor Ante Timmermans een manier om met zijn omgeving om te gaan. Zijn tekeningen zijn sporen en gedachtenlijnen als resultaat van een mentaal onderzoek. De kijker wordt uitgenodigd om mee te wandelen in de taal van het getekende beeld. De kunstenaar speelt in zijn werk met typografie en architectuur. Ook het cirkelmotief speelt een belangrijke rol in zijn oeuvre: de eindeloos ronddraaiende beweging die onvermijdelijk leidt tot stilstand. Zo omschrijft hij de titel van de tentoonstelling als “De O staat voor een oneindige cirkel, de nonsens en het betekenisloze. De 0 is een verlossing uit deze cirkel, ofwel een (on)mogelijkheid en het nulpunt na de )pauze(.” De tentoonstelling in GEM ziet hij namelijk als een vervolg op zijn eerdere tentoonstelling met de titel )pauze( , waarin hij onderzocht wat de invloed van stilstand is op zijn werk als kunstenaar. Timmermans’ vertrekpunt voor )pauze( is het werk van Samuel Beckett, Waiting for Godot en de absurde tragisch komische insteek ervan. Het visionaire project New Babylon van Constant Nieuwenhuys is een belangrijke inspiratiebron voor Ante Timmermans. Constant verbeeldde zijn visie over een nieuwe wereld in vele tekeningen, schilderijen en maquettes maar gaf daarbij aan dat New Babylon als vorm niet vast staat, wel als idee. In de steden van Ante Timmermans is ook altijd alles continue in beweging. Het zijn steden in aanbouw, nooit voltooid. Timmermans refereert vaak aan Constants ‘homo ludens’; de spelende mens die vrij is van werk en grenzen, maar spreekt ook van de ‘homo nonsens’, verwijzend naar de huidige richtingloze periode waarin we volgens de kunstenaar zijn beland. Vrijwel gelijktijdig met de tentoonstelling van Timmermans – van 28 mei t/m 25 september – is een groot overzicht van New Babylon in het naastgelegen Gemeentemuseum te zien. De presentatie van Timmermans past bovendien in een reeks tentoonstellingen van het GEM/Gemeentemuseum Den Haag van internationale tekenaars wiens universum de volledige ruimte beslaat, zoals Charles Avery (2015), Jana Gunstheimer (2015), Marcel van Eeden (2014) en Marcel Dzama (2011) en eind dit jaar Rinus van de Velde. In de tentoonstelling gaat Ante Timmermans de dialoog met de architectuur van GEM aan en is te zien tot en met 4 september. Hij doet dit in samenwerking met architecten de vylder vinck taillieu. Afbeelding: Ante Timmermans, Der Souffleur des Ichts, performative installation, S.M.A.K. Gent, 2015 Courtesy: the artist and Barbara Seiler, Zurich Foto: Dirk Pauwels

Meer werk van de kunstenaar Ante Timmermans

Bron afbeeldingen: Artsy