Andy Warhol - Campbell's Soup Cans
De paradox die Andy Warhol heet. Hij begon met het maken van hele kunstzinnige reclamecampagnes, en dacht: dat kan ik ook andersom: ik stop gewoon reclames in de kunst. Een van de eerste dingen die hij als kunstenaar maakte waren de zeefdrukken met Campbell’s Soup blikken in 1962. Het idee was om de kunst los te wrikken van de elitetoestand. Kunst was hoog en belangrijk, terwijl hij die vercommercialisering van de wereld juist zo interessant vond. Hij richtte een atelier op genaamd The Factory, en ging daar kunst ‘produceren’ alsof het… nou ja, soepblikken waren. Hoewel zijn kunst toch ‘low’ moest zijn, werd hij zo’n fenomeen dat hij daardoor juist ‘high’ werd gevonden. Wat het tegendeel was van wat hij wilde, alhoewel… Hij was zo onduidelijk naar buiten toe over wat hij wilde, dat hij het ook juist als doel kan hebben gehad, daar is nog steeds niemand achter. Campbell adverteerde in die tijd trots dat ze wel 32 smaken hadden. Warhol heeft dan ook alle 32 smaken overgenomen en gezeefdrukt, ze hangen allemaal netjes bij elkaar in het MoMa in New York. Een museum dus, wat toch wel heel elitair is…
