Zeldzame kans: Vroeg werk te koop van Tjalf Sparnaay

Tjalf Sparnaay (1954) is een van de belangrijkste vertolkers van het Megarealisme, meester in het uitvergroten van alledaagse details. De gebakken eieren die hij schilderde gingen de wereld over. Uit zijn vroege tijd stamt ‘Poesha’. Dit doek, een origineel, is nu op de markt: een zeldzame kans want Sparnaay’s werk wordt bijna nooit verkocht.

 ‘Poesha’ toont een kat in diepe slaap naast een tros druiven, hoog op een Griekse zuil. De druiven moeten onderdeel zijn geweest van een ánder stilleven: een kat poseert niet op commando. Het tafereel lijkt vredig en klassiek, maar dan rijzen de vragen. Wat stond er éérst op die zuil, meer etenswaren? Gebruikelijk in een dergelijke, uit de 17^e eeuw stammende compositie. Het is niet onmogelijk dat de kat zich tegoed heeft gedaan en daarom zo vast slaapt. Hoe komt het dier eigenlijk op die hoge zuil? En de druiven? Surrealisme is onderdeel van meer werk van de in Haarlem geboren kunstenaar.

Wilt u meer informatie over dit werk? Stuur een e-mail naar [email protected].

‘Foodscapes’

Poesha, gemaakt in 1990, biedt inzicht in de ontwikkeling die Sparnaay als kunstenaar doormaakte. Eerder schilderde hij straatbeelden in Amsterdam. Niet veel later, na nostalgische Frankrijk-prenten, details van glanzende Harley Davidsons, ook een rode sportwagen op de maan. En toen kwamen de iconische gebakken eieren en de hamburgers, uitvergroot tot ‘foodscapes’. Over het messcherp geschilderde ei tegen de icoon-gouden achtergrond is gezegd dat het ‘bijna religieus’ is. ‘Tjalf Sparnaay’s schilderijen raken het netvlies als bliksem bij heldere hemel,’ schreef de Post-Modern Times (2013). ‘Wat hij Megarealisme noemt maakt deel uit van het hedendaagse Hyperrealisme.’ Doeken van de Hollandse schilder worden nu verkocht voor meer dan een ton.

 Tjalf Sparnaay fotografeert ook en is auto-didact. Hij was sportleraar, maar had scheppingsdrang. Voor hij zich vestigde als kunstenaar ontwierp hij ansichtkaarten. Toen hij zei dat hij wilde schilderen, betaalde de opdrachtgever een reis naar NewYork zodat Sparnaay daar het fotorealisme kon doorgronden. Hij ontdekte er Richard Estes, Ralph Goings, Charles Bell, maar hield ook de Nederlandse meesters en hun gebruik van licht in ere. Zijn eigen werk is virtuoos genoemd en wordt tentoongesteld in Nederland, Engeland en de Verenigde Staten. Museum de Fundatie presenteerde een solo-expositie (Zwolle, 2015). Directeur Ralph Keuning zei: ‘Het werk van Tjalf Sparnaay komt niet uit de lucht vallen. Hij zit heel strak in een aantal grote kunsthistorische tradities. [..] Hij leent heel erg van andere kunstenaars- en daarmee is hij heel erg een moderne kunstenaar.’